Nico Bulder in nieuw perspectief

De komende maanden staat het werk van Nico Bulder in het Veenkoloniaal Museum te Veendam centraal. Nicolaas J.B. Bulder (1898-1964) woont en werkt zijn hele leven in Hoogezand. Zijn vader is timmerman en zijn moeder dochter van een kleermaker. Op 15 jarige leeftijd gaat Nico Bulder werken in een machinefabriek, maar in de avonduren neemt hij les bij een scheepstekenaar en een wiskundeleraar.

In 1919 treedt Bulder als scheepsbouwkundig tekenaar in dienst bij scheepswerf Gideon te Groningen. Na het faillissement van de werf in 1924 gaat hij zich beraden over de toekomst en besluit om zijn artistieke aspiraties voorrang te geven. Op 26 jarige leeftijd volgt hij een opleiding aan de Academie Minerva te Groningen. Hij krijgt onder andere les van F.H. Bach(1865-1965) en A.W. Kort (1881-1976). In 1930 wordt hij aangesteld als tekenleraar bij Instituut Hommes te Sappemeer.

Gedreven als hij is illustreert Nico Bulder naast zijn werk als docent ook talloze boeken. Hij krijgt wereldwijde erkenning voor met name zijn houtsneden en gravures. De detaillering is verbazingwekkend, maar het Veenkoloniaal Museum te Veendam plaats zijn werk ditmaal in nieuw en breder perspectief. Zijn oeuvre is immers indrukwekkend. Bulder ontwerpt glas-in-loodramen, legt niet onverdienstelijk Groninger landschappen in aquarel vast en maakt indruk met olieverfschilderijen die fragmenten uit de bijbel weergeven, waarbij als oprecht katholiek ook mystieke en religieuze thema’s centraal staan.

In 1945 wordt Bulder docent aan de Academie Minerva. Hij geeft dan les in meerdere vakken, waaronder etsen en lithograferen. Henri Cornand Vincentius Maria de Wolf (1938- 1981) is één van zijn leerlingen. In 1965 exposeert zijn leerling als de groep Gr4k in het Groninger Museum samen met z’n vrienden Edu Waskowsky, Martin Tissing en Jo van Dijk. Nico Bulder maakt dit helaas niet meer mee.

Kort na zijn pensionering sterft hij na een kort ziekbed op 30 januari 1964 in het Rooms Katholiek Ziekenhuis te Groningen. “Hij zat nog zo vol plannen, hij wilde nog van alles doen. Helaas is het er niet van gekomen zo schrijft zijn nicht Sien na zijn dood”. Zijn goede vriend Evert Musch schrijft dat Nico Bulder vaak twijfelde, zocht en zichzelf pijnigde met de vraag of hij nog wel mee telde in de vaart der moderne tijd”.
Zijn werk raakt op den duur in de vergetelheid, maar de stichting Nico Bulder zet zich in om zijn werk onder de aandacht te houden.

In de tentoonstelling neemt het Veenkoloniaal Museum in samenwerking met de Nico Bulder Stichting u mee in de wereld van zijn werk. Door een gravure te vergroten komen de details nog beter tot zijn recht In combinatie met de originelen ontstaat er een uniek spel in zwart/wit. Bulder maakte ook gravures voor zijn collega Willem Valk en ontwierp etiketten voor bedrijven en fabrikanten. De schrijver, dichter en graveur Johan Schwencke (1887-1981), in 1932 de oprichter van de Nederlandsche Ex libris kring, schrijft  in 1939 over Nico Bulder het navolgende: “Zijn werk verraadt liefde voor het ambachtelijke en dit straalt af in zijn ex librissen”. Dat klopt, maar Nico Bulder ontplooit zich tijdens zijn leven ook tot een vakkundig schilder waarbij als oprecht katholiek ook mystieke en religieuze thema’s centraal staan. Ook deze werken komen op zaal te hangen. Het plaatst Bulder in nieuw perspectief.

Wilt u meer weten over Nico Bulder en zijn kunstwerken? Klik HIER!