Bert Hadders schrijft over echte mensen om hem heen, de kleine persoonlijke geschiedenissen en idem dito drama's. Hij zingt in zijn teksten nadrukkelijk over arm en rijk, verstoorde arbeidsverhoudingen, misdaad en straf. Geschiedenissen uit het verleden met verrassende parallellen met het heden. Hij laat alle muzikale opsmuk achter zich en treedt in dit opzicht nadrukkelijk in de voetsporen van illustere voorgangers als Woody Guthrie en Pete Seeger.
Na De Nozems kwam Bert Hadders in contact met de talentvolle jonge gitarist Joost Dijkema. De samenwerking pakt op dit album werkelijk voorbeeldig uit. Het gevarieerde, verfijnde gitaarspel van Dijkema tilt de muzikale omlijsting van Hadders' liedjes naar een fraai hoger plan.
